Βίντεο που αρέσουν

ΠΑΡΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΤΑ ΝΥΧΙΑ 

 Συμπεράσματα που βγάζει ένας ειδικός παρατηρώντας τα νύχια.

Ενα ασυνήθιστο σχήμα ή χρώμα των νυχιών μας μπορεί να προδίδει ένα πρόβλημα υγείας.
Τά φυσιολογικά νύχια είναι ρόδινα και η βάση τους άσπρη.
Τα ωχρά ή άσπρα νύχια μπορεί να είναι σημείο αναιμίας ή κυκλοφοριακών προβλημάτων.
Σε παθολογικές καταστάσεις τα νύχια των δαχτύλων μπορεί να αποκτούν σχήμα κουταλιού.Τα κουταλοειδή νύχια όπως τα ονομάζουμε,εχουν αδύνατη κατασκευή και είναι αποτέλεσμα συνήθως μυκητίασης ή έλλειψη σιδήρου.
Τα πληκτροειδή νύχια είναι κυρτά,έχουν δηλαδή μεγαλύτερη καμπύλη.Οφείλονται συνήθως σε υπερτροφία του υποκείμενου μαλακού ιστού,αλλά μπορεί και να υποδηλώνουν αναπνευστικά προβλήματα ή συγγενή καρδιοπάθεια.
Τα νύχια που είναι πιο λεπτά από τά κανονικά και πιό ευπαθή στα σπασίματα,δηλώνουν ίσως έλλειψη βιταμινών ή κακή διατροφή.

Όταν λοιπόν παρατηρήσουμε στα νύχια μας κάτι διαφορετικό που μας ανησυχεί,καλό είναι να επισκεφθούμε έναν ειδικό σύντομα!

 

TAPING ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΚΟ

Πάρα πολλές απορίες και ερωτήσεις δέχομαι τα δύο τελευταία χρόνια για το τί είναι επιτέλους αυτές οι χρωματιστές ταινίες που εφαρμόζουμε στους αθλητές και όχι μόνο,όλοι οι υπέυθυνοι για την υγεία των αθλουμένων και κυρίως οι Φυσικοθεραπευτές.
Το taping χρησιμοποιείται ευρύτατα ως μέσο προφύλαξης και θεραπείας.Είναι μία χρήσιμη και αποδεκτή θεραπευτική μέθοδος.Εφαρμόζεται στον αθλητισμό,τόσο για πρόληψη κακώσεων όσο και για αποκατάσταση.Φυσικά σήμερα εφαρμόζεται σε κάθε άνθρωπο που κρίνουμε οτι πρέπει να τον βοηθήσουμε με την συγκεκριμένη μέθοδο.Την μέθοδο taping μπορεί και πρέπει να την εφαρμόζει Φυσικοθεραπευτής ο οποίος έχει εκπαιδευτεί ειδικά με σεμινάρια και πρακτικές.

Ποιές είναι οι εφαρμογές του taping?

Θεωρείται οτι προστατέυει και υποστηρίζει την άρθρωση ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει την κίνηση της.Η υποστήριξη εξωτερικά της άρθρωσης αυξάνει την σταθεροτητά της ενισχύοντας το ρόλο των συνδέσμων.Επίσης αποτελεί μέσο ανακούφισης του πόνου και βελτίωσης της μυικής λειτουργίας.
Σαν μηχανισμούς δράσης του taping μπορούμε να αναφέρουμε επιγραμματικά τους εξής

• αρθρική σταθεροποίηση
• αλλαγή και έλεγχο της τροχιάς της κίνησης
• αναχαίτηση υπερδραστήριου μυ
• ελάττωση πόνου
• βελτίωση της ιδιοδεκτικότητας
• ενίσχυση υποδραστήριου μυ
• ενίσχυση τραυματισμένου τένοντα
• αποσυμφόρηση του ερεθισμένου νευρικού συστήματος

Το taping μπορεί να χαρακτηριστεί και ως μέθοδος ιδιοδεκτικής βιοανατροφοδότησης.Η ταινία εφαρμόζεται με τέτοιο τρόπο που ασκεί λίγη ή καθόλου τάση στην περιοχή ή στην άρθρωση που μας ενδιαφέρει. Οταν όμως κινείται εκτός των προκαθορισμένων ορίων,η τάση της ταινίας αυξάνεται και προκαλεί δερματικές αισθήσεις και ενημερώνει τον ασθενή για την απόκλιση.Ο ασθενής τότε επιχειρεί να διορθώσει την θέση ή την τροχία της κίνησης.

Σε ποιές παθήσεις λοιπόν εφαρμόζει ο φυσικοθεραπευτής το tape?

•  διάστρεμμα ποδοκνημικής
• συνδεσμικές κακώσεις γόνατος
• τενοντίτιδες
• μυαλγίες
• αυχενικό σύνδρομο
• οσφυαλγία
• ισχιαλγία
• σκολίωση
• κύφωση
• χονδρομαλάκινση επιγονατίδας
• θλάσεις

                 κ.τ.λ
Η εφαρμογή της ταινίας αν δεν γίνει σωστά μπορεί να αποδειχθεί αναποτελεσματική και μερικές φορές βλαπτική.Η γνώση των βασικών αρχών αλλά και των πρακτικών είναι ουσιώδης για να γίνει επιτυχής και αποτελεσματική εφαρμογή.

Το  taping αντενδείκνεται στις παρακάτω περιπτώσεις

• σε άτομα με αλλεργίες
• σε ανοικτές πληγές
• σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη
• προβλήματα κυκλοφορικού συστήματος
• εγκυμοσύνης
• εγκάυματα
• δερματικές παθήσεις

Το υλικό του tape πρέπει να είναι εξαιρετικής ποιότητας,ελαστικό και αδιάβροχο.

Πόσες ώρες πρέπει να αφήνουμε το tape στο σώμα μας
Όσες ώρες μας συμβουλέψει ο φυσικοθεραπευτής,συνήθως όμως έχει διάρκεια δύο μέρες και μετά χάνει αρκετά τις ιδιότητές του.
Από την αθλητική δραστηριότητα και μετά,πόση ώρα αφαιρείται?
Καλό θα είναι μία ώρα και μετά να γίνεται η απομάκρυνσή του tape από το δέρμα,με προσοχή και όχι τραβώντας το απότομα.

ΧΟΝΔΡΟΜΑΛΑΚΥΝΣΗ ΕΠΙΓΟΝΑΤΙΔΑΣ

Αλλες ονομασίες

Χονδροπάθεια της επιγονατίδας,σύνδρομο του έσω διαμερίσματος του γόνατος,σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου άλγους.

Σύντομη περιγραφή-ορισμός

Με τον όρο χονδρομαλάκυνση της επιγονατίδας αναφερόμαστε στις αλλοιώσεις του χόνδρου της άρθρωσης που περιλαμβάνουν μαλθακότητα,ρωγμές ή και διάβρωση που μπορεί να φθάσει μέχρι και το υποκείμενο οστούν με αποτέλεσμα η αρχικά ομαλή επιφάνεια του οστού να γίνει ανώμαλη.

Συμπτώματα

Αίσθηση καψίματος στην άρθρωση του γόνατος, πόνος,οίδημα(πρήξιμο) και υγρό στην άρθρωση ενώ σε προχωρημένες καταστάσεις παράγεται κρηγμός(τρίξιμο) κατά τις κινήσεις.

Πώς προκαλείται

Η βλάβη μπορεί να είναι αποτέλεσμα άμεσου τραυματισμού ή επαναλαμβανόμενων μικροτραυματισμών λόγω της ανώμαλης σχέσης της επιγονατίδας με τους μηριαίους κονδύλους.Επίσης μπορεί να οφείλεται σε πλημμελής ευθυγράμιση της επιγονατίδας λόγω υπεξαρθρήματος,πρωτοπαθής εκφύλιση του χόνδρου,ανισορροπία των τετρακεφάλων-δικεφάλων,βλαισότητα ή ραιβότητα της κνήμης,πλατυποδία και τέλος μετά απο χειρουργείο μηνίσκων ή χιαστών.
Συμβαίνει πολύ συχνά σε νέα άτομα ιδιαίτερα κορίτσια τα οποία παραπονούνται για έντονο πόνο που επιτείνεται με το ανέβασμα και κατέβασμα σκάλας,σε άτομα που καταπονούν τα γόνατα σε γονατιστή θέση όπως τεχνίτες,υδραυλικοί κτλ Επαγγελματίες οδηγοί,αθλητές και σε παχύσαρκους.

Η διάγνωση γίνεται με κλινική εξέταση και ακτινογραφίες.

Ο ρόλος της φυσικοθεραπείας
Συνήθως αντιμετωπίζεται συντηρητικά.Στα αρχικά στάδια συνιστάται ελαστική περίδεση και αποφυγή κάμψης(βάδιση με τεντωμένο γόνατο) καθώς και περιορισμός των δραστηριοτήτων του ατόμου.
Στην πρώτη αυτή περίοδο χορηγούνται αντιφλεγμονώδη φάρμακα,εφαρμογή παγοθεραπείας και συνίσταται ξεκούραση και αποχή απο οποιαδήποτε δραστηριότητα έντονη.Σε δεύτερη φάση σύμφωνα με την κρίση του φυσικοθεραπευτή εφαρμόζονται ισομετρικές ασκήσεις τετρακεφάλου σε συνδιασμό με υπερήχους και αναλγητικά ρεύματα,LASER και ιοντοφόρεση.
Η ύφεση των συμπτωμάτων συνδιάζεται με ένα εντατικότερο πρόγραμμα κινησιοθεραπείας που περιλαμβάνει ισομετρικές ασκήσεις του τετρακεφάλου με βαράκια καθώς και ισοτονικές στις τελευταίες 20-30 μοίρες έκτασης του γόνατος.
Θα πρέπει να γίνει ενίσχυση του τερακεφάλου και κυρίως του έσω πλατέος για να ευθυγραμιστεί η επιγονατίδα ώστε να μην δέχεται αυξημένες και άνισες πιέσεις η άρθρωση του γόνατος.Τέλος πρέπει να γίνει ενίσχυση και των οπίσθιων μηριαίων ώστε να υπάρχει μυική ισορροπία στην περιοχή. Στην τελευταία φάση αν κριθεί απαραίτητο γίνεται εφαρμογή tape για να στηρίξουμε βοηθητικά την επιγονατίδα ή τον τένοντα του τετρακέφαλου μυός.
Η χειρουργική αντιμετώπιση συζητάται απο το θεράποντα ιατρό όταν η συντηρητική θεραπεία διάρκειας έξι μηνών αποτύχει.

ΠΛΑΤΥΠΟΔΙΑ

Σύντομη περιγραφή-ορισμός

Πλατυποδία ονομάζεται η ελάττωση του ύψους ή και η εξάλειψη της ποδικής καμάρας με συνοδή απόκλιση της φτέρνας προς τα έξω.Η πλατυποδία μπορεί να είναι συγγενής (χαλαρή ή δύσκαμπτη) δηλ. να είναι αποτέλεσμα εκ γενετούς ανωμαλίας ή επίκτητης δηλ. να οφείλεται σε διάφορες τραυματικές κακώσεις που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της ζωής.

ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΛΑΡΗ ΠΛΑΤΥΠΟΔΙΑ

Η πλατυποδία όπως ειναι γνωστό αποτελεί πάθηση συνήθως των παιδιών.Συχνά οι γονείς παραπονούνται για εύκολη κούραση των παιδιών,συχνές πτώσεις κατά το βάδισμα ή το τρέξιμο και γρήγορη φθορά των παπουτσιών στην εσωτερική πλευρά των τακουνιών. Από όλα αυτά μόνο το τελευταίο φαίνεται να έχει πραγματική σημασία.Ανάλογα με το μέγεθος του προβλήματος θα είναι και η ιατρική και φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση.Οσον αφορά την προσθήκη εσωτερικής ανύψωσης μέσα στο παππούτσι οι γνώμες διίστανται.Άλλοι πιστεύουν οτι προφυλάσει απο την μεγαλύτερη χαλάρωση των συνδέσμων και μυών του πέλματος και άλλοι ότι εάν δεν υπάρχει συγκράτηση οι μυς  έχουν τη δυνατότητα να εργάζονται κατά τη βάδιση ευκολότερα.Στα παιδιά οι ασκήσεις αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της θεραπείας.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Ο στόχος της φυσικοθεραπείας στα παιδιά με πλατυποδία είναι η διατήρηση και αύξηση της δύναμης των μυών που συγκρατούν την ποδική καμάρα και η εκπαίδευση της βάδισης ώστε να διατηρηθεί η οστεοσυνδεσμική και μυική ισορροπία καθώς και ο συντονισμός των κινήσεων στον κύκλο της βάδισης.
Το παιδί εκπαιδεύεται να περπατά κατά το πλείστον ξυπόλυτο μέσα στο σπίτι,σε χαλίκια,στην άμμο και να εκτελεί το πρόγραμμα των ασκήσεων καθημερινά.Οι ασκήσεις περιλαμβάνουν κινήσεις του άκρου ποδός σε διάφορες θέσεις,περπάτημα στα δάχτυλα στις πτέρνες κλπ καθώς και εκπαίδευση της βάδισης.Οι ασκήσεις είναι ενεργητικές, αντιστάσεως ενώ γίνονται και ασκήσεις με ειδικά λάστιχα (therabands).

ΜΥΙΚΕΣ ΘΛΑΣΕΙΣ

Ορισμός
Ο όρος μυικές θλάσεις χρησιμοποιείτε για να περιγράψει τους τραυματισμούς που συμβαίνουν στους μύς.
Διαβάθμιση των μυικών θλάσεων
Οι μυικές θλάσεις συμβαίνουν συνήθως στους αθλητές και σε αθλήματα που απαιτούν εκρηκτικότητα(ποδόσφαιρο,άλματα κλπ).Ανάλογα με τον αριθμό των μυικών ινών που έχουν τραυματιστεί διακρίνονται σε 1ου,2ου και 3ου βαθμού.
Στη θλάση 1ου βαθμού υπάρχει ρήξη 5% περίπου των μυικών ινών.Το χαρακτηριστικό της κάκωσης είναι ότι δεν υπάρχει περιορισμός της δύναμης του μυός ενώ η φλεγμονή,ο πόνος και ο σπασμός είναι περιορισμένα.Ο πόνος εμφανίζεται στην παθητική διάταση (εκτελείται απο τον γιατρό ή τον φυσικοθεραπευτή προκειμένου να καθοριστεί το μέγεθος της κάκωσης)και στη συστολή με αντίσταση και οφείλεται στο οίδημα(πρήξιμο).Η θλάση 1ου βαθμού δεν περιορίζει τη δραστηριότητα του αθλητή αλλά η αποκατάσταση θα πρέπει να γίνει με προσοχή και να είναι πλήρης διότι μπορεί να υποτροπιάσει.
Στη θλάση 2ου βαθμού υπάρχει ρήξη μεγαλύτερου αριθμού μυικών ινών και ρήξη των τριχοειδών των αγγείων με αποτέλεσμα τη δημιουργία αιματώματος.Στην περίπτωση αυτή υπάρχει οίδημα,ευαισθησία στην περιοχή,πόνος,έκπτωση της μυικής δύναμης και σπασμός που εμποδίζει την μυική συστολή.
Στη θλάση 3ου βαθμού υπάρχει πλήρης ρήξη των μυικών ινών με παράλληλα ρήξη των αγγείων.Το αποτέλεσμα είναι τα άκρα του μυός να διαχωρίζονται και μεταξύ τους να παρεμβάλλεται κενό.Παράλληλα  υπάρχει εκτεταμένο οίδημα και αιμάτωμα.Ο αθλητής πονάει πολύ και ταυτόχρονα υπάρχει πλήρης ανικανότητα του μέλους.Η θλάση 3ου βαθμού αντιμετωπίζεται χειρουργικά.
 Ο ρόλος της φυσικοθεραπείας
Στη θλάση 1ου βαθμού και στην οξεία φάση γίνεται χρήση κρυοθεραπείας σε συνδιασμό με υπερήχους,αναλγητικά ρέυματα και LASER με σκοπό τον περιορισμό της φλεγμονής,του οιδήματος και του πόνου πράγμα που θα οδηγήσει στην επούλωση της τραυματρισμένης περιοχής του μυός.Παράλληλα συνιστάται η τροποποίηση της αθλητικής δραστηριότητας ώστε η προπόνηση να γίνεται με μικρότερη ένταση.Ο αθλητής μια εβδομάδα μετά συνήθως επιστρέφει σε πλήρη δραστηριότητα.
Στη θλάση 2ου βαθμού πρέπει ο αθλητής να εγκαταλείψει αμέσως τον αγώνα ή την προπόνηση και να γίνει εφαρμογή κρυοθεραπείας με οποιοδήποτε δυνατό τρόπο(πχ ψυχρό επίθεμα,πάγος,κρύο νερό).Η χρήση του ψυκτικού απλώς μειώνει τα συμπτώματα και βοηθά ψυχολογικά τον αθλητή αλλά μόλις κληθεί να συνεχίσει στον αγώνα ή στην προπόνηση κα εφόσον η θλάση είναι 2ου βαθμού σταματά γιατί συνεχίζει να πονάει.Παράλληλα με την κρυοθεραπεία γίνεται περίδεση και τποθέτηση του μέλους σε ανάρροπη θέση βοηθώντας στην απορρόφηση του οιδήματος.Ο αθλητής συμβουλέυεται να μην πατά το πόδι του και να κάνει χρήση του πάγου πολλές φορές ημερησίως.Μετά απο 2-3 μέρες επισκέπτεται τον φυσικοθεραπευτή.Το πρόγραμμα φυσικοθεραπείας περιλαμβάνει την εφαρμογή πάγου σε συνδιασμό με υπερήχους,τη χρησιμοποίηση αναλγητικών ρευμάτων και LASER.Αυτά έχουν ως στόχο τον περαιτέρω περιορισμό της φλεγμονής,του αιματώματος του οιδήματος και του πόνου και την επούλωση της περιοχής.Παράλληλα ο αθλητής διδάσκεται να εκτελεί ισομμετρικές ασκήσεις.Οταν επαναποκτηθεί το πλήρες εύρος κίνησης των αρθρώσεων και ο αθλητής εκτελεί ενεργητικές κινήσεις στο μέλος χωρίς πόνο ξεκινά διατάσεις και ασκήσεις ενδυνάμωσης που σκοπό έχουν την άυξηση τόσο της δύναμης του τραυματισμένου μυός όσο και της αντοχής.Κατόπιν το λόγο έχει ο προπονητής. Ο χρόνος της αποκατάστασης συνήθως δεν ξεπερνά τις 15-20 μέρες.
Στη θλάση 3ου βαθμού γίνεται εγχείρηση όπου το αιμάτωμα αφαιρείται και τα άκρα του μυός ράβονται δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στο μύ να επουλωθεί.Κατόπιν το πρόγραμμα της φυσικοθεραπείας είναι αντίστοιχο με αυτό των θλάσεων που έχουν αναφερθεί.Η διαφορά είναι ο χρόνος που μεσολαβεί μέχρι ο αθλητής να επιστρέψει στο γήπεδο για να προπονηθεί διότι αυτό πρέπει να γίνει με όσο το δυνατό μεγαλύτερη ασφάλεια.

Ο ρόλος της Φυσικοθεραπείας μετά από έμφραγμα

Ο φυσικοθεραπευτής αναλαμβάνει τον ασθενή μετά το πρώτο 24ωρο και όλο το πρόγραμμα χωρίζεται σε 3 στάδια διάρκειας μιάς εβδομάδας περίπου το καθένα.

Ο στόχος της φυσικοθεραπευτικής φροντίδας είναι η αντιμετώπιση των αναπνευστικών προβλημάτων που είναι στενά συνυφασμένα με την πάθηση και η βελτίωση της καρδιαγγειακής λειτουργίας.

Η αντιμετώπιση των αναπνευστικών προβλημάτων περιλαμβάνει
1. τη βρογχική παροχέτευση(καθαρισμός των βρόγχων απο τις εκκρίσεις),
2. τον συγχρονισμό των αναπνευστικών κινήσεων και
3. την εξάσκηση του διαφράγματος που αποτελεί τον σημαντικότερο αναπνευστικό μύ.

Απαραίτητη προυπόθεση είναι η χαλάρωση των μυών του κορμού.Κατόπιν ο ασθενής διδάσκεται το σωστό βήχα ο οποίος αποτελεί έναν ενδεικνυόμενο παροχετευτικό μηχανισμό για τις ανώτερες αναπνευτικές οδούς.Ο φυσικοθεραπευτής επιμένει στη βαθιά και παρατεταμένη εκπνοή γιατί έτσι ερεθίζεται το αντανακλαστικό του βήχα και με ειδικούς χειρισμούς στην περιοχή του θώρακα (ελαφρές πλήξεις και δονήσεις) βοηθά στην αποκόλληση και την ευκολότερη απομάκρυνση των εκκρίσεων.
Ο συγχρονισμός των αναπνευστικών κινήσεων γίνεται για την σωστή συνεργασία κίνησης των πλευρών και του διαφράγματος ενώ ο ασθενής υποβοηθάται με ελαφριά πίεση κατά την εκπνοή και ήρεμα γίνεται προσπάθεια να φύγει όλος ο αέρας απο τους πνεύμονες.

Τέλος γίνεται άσκηση του διαφράγματος σε ύπτια θέση,πλάγια και καθιστή με σκοπό τη βελτίωση του κυψελιδικού αερισμού των πνευμόνων.

Η βελτίωση της καρδιαγγειακής λειτουργίας επιτυγχάνεται με ένα πρόγραμμα άσκησης.Η πλήρης ακινησία που εφαρμοζόταν παλαιότερα αντικαταστάθηκε διότι φάνηκε πως είχε αρνητικά αποτελέσματα για τον ασθενή μιάς και το λιμνάζον αίμα περιφερικά δημιουργούσε συχνά φαινόμενα τα οποία επιβάρυναν τόσο την καρδιολογική όσο και τη νευρολογική κατάσταση του ασθενούς.
Σήμερα πιστέυεται οτι η γρήγορη κινητοποίηση προοδευτικά και με σωστό τρόπο βοηθά και αποτρέπει μια νέα επιπλοκή.Επίσης η κατάλληλη άσκηση δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για καλύτερη αιμάτωση στο μυοκάρδιο αφού προκαλεί διαστολή των στεφανιαίων αρτηριών,ελάττωση των καρδιακών παλμών και τελικά μικρότερο καρδιακό έργο.Συνεπώς η καρδιά δουλέυει με οικονομία,απαραίτητη προυπόθεση για την επανοδό της.

Οι ασκήσεις θα πρέπει να είναι απόλυτα προοδευτικές ώστε να μην προκαλέσουν κάματο.Ο ασθενής πρέπει να ξεκουράζεται ενδιάμεσα ενώ θα πρέπει να παρατηρείται η γενικότερη κατάσταση του και να διακοπεί η άσκηση αν παρουσιασθεί αρρυθμία,στηθαγχικός πόνος,δύσπνοια,κυάνωση.

Το πρόγραμμα εκτελείται μέρα παρά μέρα την πρώτη εβδομάδα.Την δεύτερη και τρίτη εβδομάδα το ίδιο πρόγραμμα επαναλαμβάνεται μία φορά ακόμα κατά την διάρκεια της μέρας.Ο ασθενής μετά απο ενάμιση με δύο μήνες υποβάλλεται σε τέστ αξιολόγισης της φυσικής κατάστασης και παροτρύνεται να βαδίζει αποφεύγοντας τις ανηφόρες και τις μολυσμένες περιοχές.